Nie jestem matką idealną.

20:58


Jak często mówisz swojemu dziecku " Nie teraz, nie mam czasu?". W ostatnich dniach zdarzyło mi się to bardzo wiele razy. Aż mnie samą kuło w uszy, gdy słyszałam te słowa płynące z ust mego męża skierowane do niej. 
Szybka refleksja - ja też jej to ciągle powtarzam.
Snuje się z kąta w kąt, wdrapuje na kolana, słodkim głosem mówiąc "Mamo, poczytasz Lei bajeczkę?"
-Nie teraz, mama jest zajęta.

Odchodzi do swojego pokoju, wraca po pięciu minutach z kolejną, 
- A może taką malutką?
- Kochanie, mama mówiła, że jest teraz zajęta. Za chwilkę, jak skończę.
- To może tatko?
- Tatko, też jest teraz zajęty.
Chwila ciszy. Smutek w głosie.
- Aaa.. jesteście tacy zajęci, tak?

Ostatnie trzy tygodnie, na pełnej mobilizacji, zupełnie niezależnej ode mnie,  z dzieckiem w tle zamiast na pierwszym planie. I ta narastająca frustracja spraw niezałatwionych.
Czas przeleciał mi między palcami, a wraz  z nim Ona- zgubiła mi się gdzieś po drodze. 

Wtedy słyszę:
- Nie teraz mamusiu, Lejka jest taka bardzo zajęta. 
Ogląda leżąc na kanapie książeczkę, tę taką malutką.

W końcu dociera do mnie, że ten czas, który wydawać by się mógł tak nieznaczący - ma wartość ogromną.A moja narastająca frustracja jest jej smutkiem i jej frustracją.


Nie jestem matką idealną. Czasem moja miłość mnie zawodzi. Bardzo często jest mi wtedy z tego powodu wstyd.
Te pięć minut wyszarpnięte z naszej codzienności, gdy nie mam dla niej czasu.
Nie czuję presji płynącej z otoczenia. To zupełnie inna sprawa, inny temat do poruszenia.
Wstyd, który odczuwam związany jest z tym co przekazuję mojemu dziecku.

Choć wiem, że to było chwilowe, zbieram żniwo tych trzech tygodni.
Oczywiście, teraz jest czas nadrabiania, bo napięty grafik się skończył.
Spóźnione powitamy Panią jesień, nazbieramy do wiaderka kasztanów i złapiemy resztki ciepłych promieni słonecznych.

Nadrobimy ten czas, póki tak nie wiele mamy go do nadrobienia.  Zaledwie trzy tygodnie.
A gdyby ten czas rozciągnąć na lata ? 
Jak długo zajmuje nadrabianie latami niknącej więzi?










You Might Also Like

24 komentarze

  1. keep calm and Mommy on by juSia29 września 2014 21:17

    Często mam wyrzuty sumienia, ale staram się to naprawiać. To wielka sztuka łączyć życie rodzinne z pracą, z obowiązkami, szczególnie teraz kiedy wszyscy gdzieś biegniemy, uczę się , ciągle się tego uczę.
    Uważam tez że kobieta i matka XXI wieku to kobieta i matka zapracowana. Niestety żadne pieniądze i nawet najlepsza praca nie przywrócą utraconych więzi z dzieckiem, dlatego trzeba przewartościować swoje życie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda30 września 2014 18:25

      Tak pędzimy, ale czasem nie mamy wyjścia... bo ten pęd to niby dla "naszego" dobra... Ale chyba trzeba częściej zatrzymać się i nabrać dystansu.

      Usuń
    Odpowiedz
  2. Anonimowy29 września 2014 22:00

    nie ma mam idealnych .............. w szalonych czasach żyjemy .......... czas biegnie jakby szybciej, ja pamiętam jak nie było komórek, internetu, mało kto miał telefon w domu .... nie było komputerów , czytało się więcej, każdy miał czas na wszystko, spotkania rodzinne co tydzień ....wakacje u babci , szalone zabawy na trzepaku:))))) teraz jest trudnej o wiele trudniej ...../ agatarn

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda30 września 2014 18:25

      Niby trudniej, ale czy sami sobie tych utrudnień nie narzucamy?

      Usuń
    Odpowiedz
  3. pinezki29 września 2014 23:04

    Poczułam to samo co Ty. Wiem, co to za uczucie- jakbym samą siebie wtedy zawiodła. I teraz co? Zawalam terminy, byle poczytać jej tę malutką książeczkę. Okropne, że czasem nie mamy szansy na balas :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda30 września 2014 18:26

      Myślę, że dopóki mamy świadomość tego co się dzieje i jesteśmy w stanie reagować - nie jest tak źle.
      Problem zaczyna się w momencie, gdy wchodzi nam to w krew, a tych zmian już nawet nie zauważamy...

      Usuń
    Odpowiedz
  4. Mamaronia30 września 2014 10:09

    ja staram się nadrabiać też na bieżąco ale nie zawsze się da...staram się jednak jakoś dawać radę;)

    a brzuszek malutki:) taka mała kuleczka:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda30 września 2014 18:27

      Stan przedwielorybi już blisko jednak :))

      Usuń
    Odpowiedz
  5. Kasia D.30 września 2014 10:17

    chyba żadna z Nas nie jest idealna...

    ja też czasem nie mam czasu, czasem nie mam ochoty, a czasem nie mam siły...
    a później?
    później cholernie tego żałuje i nie raz tuląc ją wieczorem do snu, wycieram swoje łzy... :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda30 września 2014 18:27

      Usuń

    Odpowiedz
  6. tusia banaś30 września 2014 11:45

    Smutne to :(
    Czasami czuję to samo. Miś chce się ze mną bawić samochodzikami, a ja właśnie składam pranie. Mówię: "Pobaw się sam.", a na drugi dzień syn nie ma czasu dla mnie. Bawi się sam i nie chce mojego towarzystwa, a mi pęka serce, bo czuję, że zawiodłam siebie, ale przede wszystkim - zawiodłam Misia.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda30 września 2014 18:28

      Dzieci to wszystko czują, nawet jeśli nam się wydaje, że to tylko 5 minut, to dla nich jest to bardzo bolesne.

      Usuń
    Odpowiedz
  7. Patuhall30 września 2014 15:32

    Jakbym o sobie, o nas... Gryzie mnie sumienie, że znowu rzucam Jej kolejną "chwileczkę", kiedy robię obiad, o całej reszcie już nawet nie wspomnę.
    Jestem w domu dla niej, dla nich a tak często siadam tyłem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda30 września 2014 18:29

      No właśnie, bo gdybyśmy jeszcze latały jak szalone w pogoni za dobrobytem, za chlebem, aby żyło się lepiej - a tu częściej chodzi też o sprawy błahe... i niby jesteśmy na wyciągnięcie ręki, tylko ta ręka nie dosięga ...

      Usuń
    Odpowiedz
  8. Little Hope30 września 2014 19:56

    Myślę, że po części uczymy nasze dzieci, że nie zawsze nasze decyzje są słuszne. Ale też tego, że warto wnioski wyciągać, w porę się cofać, oglądać za siebie i naprawiać to co się w naszych rękach pokruszyło.
    Nigdy nie zapomnę kiedy moja córką odpowiedziała na jakieś moje pytanie takim samym poirytowanym tonem jakim ja sama się do Niej zwróciłam, zabolało. Ale dużo ważniejsze jest to jakie wnioski z tej lekcji wyciągniemy.
    Pozdrowienia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda1 października 2014 21:44

      Najbardziej boli, gdy dostrzegamy w naszych dzieciach naśladownictwo naszych złych zachowań.

      Usuń
    Odpowiedz
  9. Babatu30 września 2014 21:26

    Chyba wpisane nam to w rolę mamy. Nie sposób mieć czas na wszystko i wszystkichnaraz, Sama się potykam o własne zaraz, za chwilę, nie teraz, mama musi skńczyć bla bla. Jednocześnie tak bardzo mnie boli gdy słyszę te słowa z ust męża do niej. A potem siadamy i się sobie żalimy,że chciałoby się być lepszym i mieć mnóstwo czasu. Bo kiedyś ona przyjdzie i powie nie mam czasu na Was. Zaboli.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda1 października 2014 21:46

      Mam dokładnie to samo jak słyszę z usta Jakuba "Lea, tata jest zajęty", mam ochotę strzelić go po głowie i powiedzieć, żeby zajął się dzieckiem - a za chwilę uświadamiam sobie, że nie jestem w cale lepsza.

      Usuń
    Odpowiedz
  10. Iwona30 września 2014 21:54

    Ach, jakbym o sobie czytała....tak często mówię jej : "nie teraz" a przecież prościej byłoby odłożyć ten obiad na chwilę i poświęcić jej czas... staram się to zmieniać, ale nie zawsze wychodzi...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda1 października 2014 21:46

      Mam nadzieję, że chęci też się liczą.:)

      Usuń
    Odpowiedz
  11. Matka Debiutująca30 września 2014 22:09

    My chyba też za często mówimy "nie teraz, za dziesięć minut", ale za to staram się, by to za dziesięć minut przyszło. By wiedziała, że mogę w tym momencie nie mieć czasu, ale jak skończę to usiądziemy i poczytamy/pokolorujemy. Tego pilnuję, bo zupa może się trochę dłużej gotować, pranie trochę powisieć, ale obietnica jest obietnicą i zaufania zawieść nie mogę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda1 października 2014 21:47

      Też staram się jak najszybciej nadrabiać, wynagradzać - choć czasami mimo szczerych chęci brakuje tego czasu.

      Usuń
    Odpowiedz
  12. mommydraws2 października 2014 21:04

    Czy ostatnie 3 akapity celowo zostały powtórzone ? ;)

    OdpowiedzUsuń
  13. mama-granda2 października 2014 21:29

    A to chochlik ! :p

    OdpowiedzUsuń
Dodaj komentarz
Wczytaj więcej...

Dziękuję, że jesteś