Po co nam te blogi?

18:35

Przez cały okres blogowania - mam momenty, w których załamuję ręce i pytam się sama siebie - po co?
Przez cały ten okres - dostałam zarówno mnóstwo odpowiedzi na to pytanie, jak i argumentów potwierdzających moje wahanie.

Moje pisanie jest czysto spontaniczne. W ostatnim czasie próbowałam wprowadzić jakiś porządek, rozpisać sobie rzeczy, o których napisać chciałam już dawno - a do tej pory wypierane były spontanicznymi wpisami... 
Nie jestem mistrzem systematyczności - nigdy nie będę. Więc mam listę tematów do zrealizowania i prawdopodobnie pozostaną one tylko na tej liście jeszcze długi czas.

Nie jestem dobra w kreowaniu tego miejsca, nie chcę go kreować, nie chcę czuć presji i obowiązku.
Extremama napisała w jednym z ostatnich postów, że nie ma czasu na blogowe obowiązki. 
Łapię za głowę, bo nie wiedziałam, że bywanie, swoiste blogowe celebryctwo to obowiązek. Nie mam parcia, aby co tydzień jeździć na kolejne edycje targów do Krakowa, nie mam czasu na obskoczenie każdego spotkania blogerów... Nie czuję takiego OBOWIĄZKU.
Fajnie było pojechać na Matki w Sieci - bo miałam dla kogo.
"Plan blogowy" to też nie dla mnie - czytaj wyżej. 

Problem rodzi się w miejscu, gdzie rój matek - którym powinien przyświecać jeden cel - naskakują jedne na drugie.
Problem rodzi się w miejscu, gdzie inni spoza blogosfery - oceniają nas po tym ułamku, który pokazany jest na blogu.
Nam wszystkim brakuje dystansu - do siebie i do innych blogów. Wolnoć Tomku w twoim domku - chciałabym, aby każdy wbił sobie do głowy.

Przy okazji posta Mieć czy być, pisałam o tym ułamku naszego świata. Świata do którego każdy chce wejść z brudnymi butami, rozsiąść się na kanapie, aby za chwilę poprzestawiać meblem według swojego widzi mi się. 
Należałoby wziąć poprawkę, że blog to nie jest nasze całe życie. Że życie to nie blog. Zbyt wiele osób o tym zapomina - ja również . Cząstka, która jest tu ukazana nie jest świadectwem niczego. Może jednej popisanej ściany - ale dookoła tej ściany dzieje się wiele więcej. To, to niedopowiedziane, nieukazane stanowi o naszym życiu. I jeśli komuś się wydaje, że skoro tu zagląda, że skoro pojawiają się wpisy na fb, na blogu - to wie o nas już wszystko, to bardzo się myli. Nie wie tak naprawdę nic. Branie wszystkiego na poważnie jest wielkim błędem. Ukazujemy to co chcemy ukazać - obcym. Zawiodłam się na Tobie. Na kim? Na czym? Skoro oceniasz tylko po tym co jest tu zawarte, to ja zawiodłam się na Tobie, bo postrzegasz tak płytko. 

Blogi nie powstają dla naszych rodzin i sąsiadów. 
Stanowcza większość nie wie o naszym istnieniu. Może od czasu do czasu mignie im w DDTvn jakiś nagłówek dotyczący blogerów.
Pseudo Aferki, Awanturki mające tu miejsce  nie zbawią całej Polski. Cała Polska ma je głęboko w... nosie. Pani Krysia z trzeciego piętra nie zagląda tu. Prawdopodobnie nigdy tu nie zajrzy, jeśli jej sami o nim nie powiemy. Blogerzy funkcjonują dla innych blogerów. Sami siebie nakręcamy i napędzamy. Etykietujemy. Lubimy, nie lubimy.

Blogi budzące skrajne emocje cieszą się sporą popularnością właśnie przez brak poczucia (u innych) granicy między tym co realne a tym co ukazane zostaje na blogu.
Mamie Makóweczek obrywa się za to, że oddaje dziecko pod skrzydła babci i raz w tygodniu ma Panią od sprzątania. Po raz pierwszy w kwestii makóweczek pukam się za innych w czoło i po raz pierwszy muszę przytaknąć MM, bo zazwyczaj w moim odczuciu mamy bardzo skrajne spojrzenia na wiele kwestii.
Marlena napisała w jednym komentarzu, że makóweczki.pl to nie jest już typowy blog, a coś na wzór portalu. A ten traktuje jak swoją pracę.
Gdy my idziemy do pracy i oddajemy nasze dziecko babci/ cioci/ niani/ przedszkolu, aby zarobić - wszystko jest ok. Gdyby, któraś z nas miała z prowadzenia bloga na swoim koncie konkretną sumę -  również byłaby w stanie poświęcić te kilka godzin dziennie - tak jak poświęca je mama pracująca na kasie w biedronce.
Nie wartościujmy tutaj miejsca pracy.

 Ludziom brakuje rozgraniczenia. 

To nie moja bajka, żeby wyciskać z tego miejsca ile się da. Nie chce mi się godzinami obrabiać zdjęć i szkolić "swój warsztat", nie potrafię poświęcić kilku godzin dziennie na to miejsce ( choć z pozoru mogłoby się wydawać, że przecież bloger nic nie robi tylko "siedzi na fejsie", a przecież automatyczne publikacje tu i na fb ratują nam (mi) tyłki ). Być może to właśnie jest mój problem.

Po raz kolejny wzdycham i załamuję ręce, bo jest fajnie, ale co z tego?
Nie wiem czy to już taka nasza mentalność, że brakuje nam dystansu. Zapętliliśmy się.
Traktowanie tego wszystkiego na serio,  nie wychodzi już nikomu na dobre. 












Oczywiście są miejsca, które prowadzone są z pasją, bez tego całego szaleństwa i takie do których z przyjemnością zaglądam dniem i nocą. Takie miejsca zawsze przywracają wiarę, że można. Tak po prostu.

You Might Also Like

47 komentarze

  1. 10209155895111595112221 lutego 2014 18:49

    zatem bez wysiłku i bez spiny to miejsce jest naprawdę wyjątkowym blogiem. i tego Ci gratuluję :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:36

      Dziękuję za miłe słowa.:)

      Usuń
    Odpowiedz
  2. 10209155895111595112221 lutego 2014 18:50

    zatem bez wysiłku i bez spiny to miejsce jest naprawdę wyjątkowym blogiem. i tego Ci gratuluję :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Daria MamaLoliPoli21 lutego 2014 18:58

    Bez spiętego dupska do tego podchodzisz!
    Uwielbiam takie miejsca.

    Pozdrawiamy :))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:36

      Usuń
    Odpowiedz
  4. E. Piekarska21 lutego 2014 18:59

    Wątpliwości są chyba wpisane w nasz blogowy świat.
    Myślę, że dużo zależy od tego na co nastawiamy się w kwestii blogowania. Wystawiając fragment swojego świata musimy liczyć się z krytyką. Jednej mamie obrywa się, że wynajmuje na jeden dzień panią do sprzątania, drugiej, że fotki z Galerii Handlowej wrzuca na bloga i że w tym czasie powinna być z dzieckiem na spacerze w parku, a nie w sklepie. Ustawiamy dzieci, zmuszamy do pozowania, matki z nas żadne.
    Mam wrażenie, że ataki na blogerki [nie tylko mamy, ale wszystkie] są pewnym rodzajem trendu. Pocieszające jest to, że dziś my jesteśmy na tapecie, jutro będzie na niej ktoś inny/coś innego.
    Ja też wielokrotnie myślałam nad zakończeniem blogowania, mój Mąż pytał: 'po co to wszystko?' po co puszczać zdjęcia dziecka w internet, a ja nie potrafiłam Mu powiedzieć czemu to robię...
    Myślę, że dopóki uważamy, że to co robimy jest słuszne i w żaden sposób nie krzywdzi naszych dzieci możemy spać spokojnie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:38

      Po nas przyjdą kolejne... ;)

      Usuń
    Odpowiedz
  5. Ala i Mania z Krainy Czarów21 lutego 2014 19:47

    No pewnie, że można tak po prostu.
    Chyba tylko wtedy jest prawdziwie.A jak prawdziwie to chce sie wracać, tak jak do ciebie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:38

      I do was ! Usuń

    Odpowiedz
  6. Anna S.21 lutego 2014 19:54

    a ja mam kryzys blogowania i to czuc, nie wychodza mi spod reki teksty, a moze nie chce mi sie ich publikowac :( ostatnio mocno wciaga mnie blog ogrodniczy, bo teraz wiele sie w tym temacie u mnie wydarza :) co do bemamma to stracilam pazur i wene i musze zrobic pauze sobie i odpowiedziec na pyt czym ma ten blog byc bo mi sie koncepcja rozjezdza ... jakos ostatnio w ogole mnie blogosfera nie jara, nie wiem sama... jakies to wszystko plytkie, blache ... twoj blog to jedno z niewielu miejsc gdzie teraz wpadam :) buzka :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:39

      To się coś w czasie zgrałyśmy ! :) Dobrze, że tu zaglądasz! Już Ci pisałam kiedyś, że możesz zostać moja blogową matką :p

      Usuń
    Odpowiedz
  7. miniman life21 lutego 2014 20:05

    Amen kobieto :) dokładne- niektórzy tak się spinają, zapominają, że blog prowadzi się z pasji, dla przyjemności.... szczerze to cieszę się, że prowadzę blog tak dla siebie, na pamiątkę - nie w celów zarobkowych...dzięki temu poznałam wiele wspaniałych blogów- wspaniałe kobiety, które mam nadzieję, że spotkam -nie na "targowisku" mam blogerek, które przekrzykują się, która ma więcej statystyk, postów itd..... i mam nadzieję, że ta znajomość (może tylko wirtualna) będzie trwać nawet jak już bloga nie będę prowadzić :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:40

      I wino ! Zapomniałaś o Blankowej i winie ! Usuń

    • miniman life21 lutego 2014 22:13

      kochana -ja nigdy nie zapomnę o winie Blankowej heheh
      bo wiesz my jesteśmy umówione -pijemy na narodowym :D

      Usuń
    Odpowiedz
  8. Agnieszka M21 lutego 2014 20:08

    Dla jednych to przyjemność, dla innych praca. Nie lubię tego oceniania i ciągłych afer o nic.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:40

      Oby jak najwięcej przyjemności. :)

      Usuń
    Odpowiedz
  9. Iwona21 lutego 2014 20:51

    Ja straciłam zapał ... muszę odpocząć wziąć głęboki oddech i powrócić jak będę miała na to czas ... pochłania mnie teraz coś znacznie ważniejszego - na co czekaliśmy tak długo :D
    I zgadzam się z Anetką- poznałam wiele wspaniałych mam, które nie są dla siebie "wilkiem" i liczę, że Je Was spotkam by móc porozmawiać o wszystkim i mieć kontakt wtedy gdy blogi przestaną istnieć...
    Tobie Angeliko życzę przyjemności jutro i tak cholernie żałuję, że nie mogę tam być!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:41

      Ja też ostatnio odpoczywam ! :) I strasznie żałuję, że po tylu wspólnych miesiącach nie będzie jednak nam dane jutro się spotkać ! :( Następnym razem !

      Usuń
    • Iwona22 lutego 2014 21:35

      Następny raz już nie tak daleko... do maja szybko zleci :D

      Usuń
    Odpowiedz
  10. My dream Home21 lutego 2014 21:29

    Kryzys kryzysem ale ją chcę Was więcej. :-) mam kilka ulubionych blogow, chyba jak każdy, ale ostatnio na większości blogow piszących mam można zauważyć te same tematy co staje się dla mnie monotonne. Kiedy wpadam na temat mojego następnego postu, następnego dnia okazuje się, że ktoś właśnie to opisał, wiem, że matki mają podobne dylematy ale ile można. Dlatego też ostatnio zastanawiam się czy blogowanie to w ogóle dobry pomysł? I czy nie lepiej było jak mój blog nie był upubliczniony? Niektóre blogerki też mam wrażenie że ciągle tylko szperaja w internecie, każdego dnia dodają zdjęcia, posty mam wrażenie, że poświęcają temu cały swój czas. Ja nie pisze często, robię to kiedy mam ochotę, kto lubi ten czyta, nie mam parcia na ilość. Również nie podoba mi się jak kobiety na siebie zaskakują, przecież każdy ma prawo pisac co chce, szkoda, że niektórzy nie potrafią uszanować zdania i poglądów innych

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda21 lutego 2014 21:43

      ha ! Miałam sam problem, chwilami chcę o czymś napisać a okazuje się, że właśnie ktoś nasmarował o tym post. :) Ostatnio zdarza mi się znacznie rzadziej, ale to chyba kwestia zmiany nastawienia do tego miejsca i tego na ile chcę, aby ktoś właził nam z butami i przestawiał te meble. :) ( ja też chcę was więcej ! :))

      Usuń
    Odpowiedz
  11. mommydraws21 lutego 2014 21:57

    Strasznie mnie irytuje, gdy słyszę 'nie pytam co u Ciebie, bo czytałam na blogu'... Blog to zaledwie cząsteczka naszego życia. Nie było dziś bloga z nami na 5-godzinnym spacerze ani też blog nie kładł mojego dziecka do snu. Dla mnie to zabawa i dziennik, do którego linka sprezentuję dziecku na 18tkę ;D
    Acha, i chętnie przestawię Twój stół - do siebie ;D

    OdpowiedzUsuń
  12. Beata21 lutego 2014 22:10

    Mnie do szału doprowadzają blogi mam które "testują" produkty. Zresztą wypowiedziałam swoje zdanie na "Matkach w sieci". Ja pierwszego bloga zamknęłam już jakiś czas temu, powstał drugi. Niby chciałabym pisać więcej i mam masę pomysłów na posty, ale nie chce mi się. Wolę poszyć w tym czasie. U mnie zaczęło się od szyciowego bloga, później pojawił się Piotrek i się trochę zmieniło ;)
    A Twój blog zachęca przede wszystkim treścią ale i estetyką. Jest tak jak lubię, skromnie i przejrzyście.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:44

      Wiesz, ja ciągle gdzieś tam z tyłu głowy mam Twoją wypowiedź na matkach w Sieci, bo miałaś w niej bardzo dużo racji.

      Usuń
    Odpowiedz
  13. Mirka C21 lutego 2014 22:15

    wiesz OdpowiedzUsuń

  14. La chienne sauvagee22 lutego 2014 08:59

    Blog to ułamek tego co jesteśmy w stanie dać z siebie innym.
    Ja piszę dla przyjemności pisania,choć w ostatnim czasie miałam chwile zwątpienia.
    Ale mąż mnie zmotywował.Bo to dla córki,dla wspomnień,jako swoista terapia u psychiatry

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:43

      Dobrze, że mąż Cię wspiera i w wierzy w Ciebie.;))

      Usuń
    Odpowiedz
  15. Mama Filipa22 lutego 2014 13:45

    Zastanawiają mnie te wojenki na blogach. Ja staram się ich unikać, ale już oceny, niejednokrotnie niesprawiedliwej, nie da się uniknąć. Też do wielu rzeczy się nie przyznaję, bo wiem jaki będzie tego efekt.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:42

      Ja zupełnie nie jestem odporna na krytykę, zawszę biorę sobie do serca i trzy dni się głowię nad popełnionym błędem. Nie miałabym siły na prowadzenie jakiś wojenek z tą czy z tamtą. Jeśli coś mi się nie podoba, wolę zachować dla siebie.

      Usuń
    • Mama Filipa25 lutego 2014 15:35

      Dokładnie. Mam tak samo.

      Usuń
    Odpowiedz
  16. 01bde078-9bda-11e3-ba17-000bcdca4d7a22 lutego 2014 16:57

    u Ciebie jest przytulnie, naturalnie i od serducha. uwielbiam Was właśnie za to :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:40

      Dziękuję ! :)

      Usuń
    Odpowiedz
  17. fla via22 lutego 2014 18:50

    jest kilka blogów które śledzę od początku ich istnienia...
    i szczerze boli mnie to jak z czasem tematyka się zmienia
    pierwszy wpis, w którym wyjaśnione jest z jakich powodów został założony całkowicie odbiega od stanu obecnego... przykro, bo widać, że to robione na siłę, że za wszelką cenę chcą się wkręcić, przypodobać blogosferowej 'elicie' ! :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:40

      o widzisz, a u mnie przez cały rok blog ewoluował, ale wydaj mi się, że w dobrym kierunku. Ja na pewno czuje się lepiej w tym miejscu, w którym jestem dziś. Jednak to wszystko po prostu praca i szukanie swojej drogi i celu. :))

      Usuń
    Odpowiedz
  18. Agnieszka Maja22 lutego 2014 19:01

    Ty kochana nie filozofuj :)
    to jest magiczne miejsce do którego lubię zaglądać, bo jest prawdziwe mam wrażenie że dla niektórych blogi stały się maszynką do robienia pieniędzy, przez co są sztuczne. tu przetestuję wózek, tam rowerek i jest super.śmiechu warte.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:38

      Wszystko zależy od podejścia...;)

      Usuń
    Odpowiedz
  19. Anonimowy22 lutego 2014 19:51

    kochana nie ma się co stresować, spinać, przeliczać czas czy cokolwiek ... chcesz piszesz ... jak nie idziesz z mała na spacerek ... my i tak zaglądamy , czytamy .... moja córcia wypatrzyła konika i mówi mamo też takiego chcę:))))))))) poznała kocyk w gwiazdki , że go szyłam ...:) blogi są fajne ale nie można dać się zwariować .... / agatarn

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:39

      Ty jesteś chyba jedną z moich najwierniejszych czytelniczek, u której mam ogromny dług wdzięczności ! ;)) Cieszę się, że wciąż nie zawodzę- zarówno Ciebie jak i reszty dziewczyn! :))

      Usuń
    Odpowiedz
  20. Simplyyy Life23 lutego 2014 19:22

    Mój blog jest młody i słaby, ale jak się teraz zastanawiam nad tym po co mi on, to już wiem, że troszkę w ramach terapii. Czasami poukładam sobie coś w głowie, zatrzymam jakąś chwilę która jest tego warta, uświadomię co bym chciała, napisze o czymś co jest ważne, spojrzę na uśmiechnięte gęby. Piszę rzadko i prawie nikt mnie nie czyta ale wiem, że gdybym przestała to była by niemała dziura w codzienności.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:37

      Nigdy nie mów o swoim miejscu, że jest słabe. Jest Twoje, a to najważniejsze.;) Każdy sposób na terapię jest dobry, zwłaszcza, gdy przynosi efekty;))

      Usuń
    Odpowiedz
  21. Mania Mamowania23 lutego 2014 22:53

    Dobry tekst. Ja bloguję od niedawna i też nadziwić się nie mogę nad różnymi aferkami i aferami, nad atmosferą, wzajemnym ocenianiem. Dobrze, że są jeszcze mądre blogerki, które traktują to wszystko "zdrowo".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:36

      Dzieje się dużo, ale większość to rzecz zupełnie nie warta uwagi.;)

      Usuń
    Odpowiedz
  22. Patuhall24 lutego 2014 08:47

    Znasz moje zdanie na ten temat. Każdy ma swój kawałek podłogi i robi na nim co mu się podoba. A my, matki jesteśmy skazane na krytykę z chwilą narodzin dziecka naszego. Baaa, już wcześniej. O blogujących mamach już nie wspomnę ale powiem szczerze, że jestem zwolenniczką tych skromnych blogów, bez ciśnienia i afer w tle i do Makóweczek mi ostatnio nie po drodze.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:35

      Nie pisz tego głośno! :P

      Usuń
    Odpowiedz
  23. nianioborntobewild25 lutego 2014 13:39

    Lubie do Was zagladac bo widac tu spontanicznosc brak tego specia wychodzi tylko ci na dobre bo to miejsce jest autentyczne Ja zaczelam blogowac niedawno i chce by moj blog byl rodzajem pamietnika dla mojego Krasnala

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    • mama-granda25 lutego 2014 14:35

      Dziękuję, takie komentarze są dowodem na to, że jednak warto ! :))

      Usuń
    Odpowiedz
  24. ewa j26 marca 2014 02:40

    Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
Dodaj komentarz
Wczytaj więcej...

Dziękuję, że jesteś